Η μπλε πολυκατοικία είναι ένα από τα καλύτερα παραδείγματα του μοντέρνου κινήματος που επικρατούσε στα χρόνια του μεσοπολέμου, όχι μόνο για την Αθήνα αλλά ίσως και για ολόκληρη την Ευρώπη. Ένα σπίτι θρύλος που, πέρα από το καθαρά αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον του, όπως πριν από λίγα χρόνια τεκμηρίωσε ο σκηνοθέτης Γιώργος Πετρίτσης στην τηλεοπτική εκπομπή "Μαρτυρίες" (24 Μαΐου 1995), υπήρξε κατά την περίοδο της δικτατορίας του Μεταξά και του Β\' Παγκοσμίου πολέμου κέντρο αντικατασκοπίας και αντίστασης.
Πολλές σημαντικές προσωπικότητες αντίθετων πολιτικών ιδεών συγκατοίκησαν αρμονικά στα διαμερίσματά της: ο Αλέξης Μινωτής με την Κατίνα Παξινού, ο Δημήτρης Χορν, ο Δημήτρης Μυράτ και η Βούλα Ζουμπουλάκη, ο Μίμης Τραϊφόρος και η Σοφία Βέμπο, ο Λεωνίδας Κύρκος, ο Φρέντυ Γερμανός, η κόρη του Ι. Μεταξά και αρκετοί άλλοι. Εκεί διατηρούσε το επιτελικό του κέντρο και ο Γιάννης Τσιγάντες και η αντικατασκοπική οργάνωση "Μίδας".
Ένα κτίριο δεν είναι μόνο ένα αρχιτεκτόνημα, ένα πολεοδομικό τοπόσημο. Κάποτε μπορεί να είναι και ένα κοινωνικό τοπόσημο. Η μπλε πολυκατοικία είναι ένα από αυτά. Είναι ένα μνημείο τέχνης και ιστορίας. Ένα έργο που πιστοποιεί ότι, όταν υπάρχει θέληση και ταλέντο, η αρχιτεκτονική μπορεί να συνεχίσει να είναι "Αρχί-Τέχνη". [...]

(από τον επίλογο του βιβλίου)